تاریخچه مختصری از اندازه لوله های لوله کشی و چگونگی به وجود آمدن اندازه ها
روزگاری ، همه لوله ها و اتصالات درست مثل هر چیز دیگری با دست ساخته می شدند. هنگامی که صنعتی شدن شروع به کار کرد و همه چیز را می توان به صورت انبوه تولید کرد ، اجداد ما تصمیم گرفتند لوله تولید انبوه یک گام بزرگ به جلو باشد و به دنبال راهی برای استاندارد کردن اندازه لوله ها بودند. طبیعتاً این استاندارد براساس نیازها ، مواد و توانایی های ساخت آن زمان ساخته شده بود. از آنجا که دانستن میزان جریان قابل تحمل چیزی مهم است ، از قطر داخلی به عنوان چارچوب مرجع استفاده شد. قطر خارج نیز استاندارد شده بود ، بنابراین می توان همه لوله ها را به هم متصل کرد بدون اینکه سر و صدای زیادی ایجاد شود. به عبارت دیگر ، لوله 1/2 "قطر داخلی 1/2" و ضخامت دیواره استاندارد دارد - در مورد لوله مسی ، 16/1 "بود. عالی! پس چه اتفاقی افتاد؟ به طور خلاصه ، پیشرفت اتفاق افتاد.
فرآیند های متالورژی و ساخت بهبود یافته و مواد جدیدی ایجاد شده است. لوله های نازک تری که با این دانش جدید ایجاد شده اند می توانند در برابر همان سختی های استاندارد قدیمی مقاومت کنند. مس دیگر تنها لوله تولید انبوه نبود. برای اینکه همه چیز به راحتی در کنار هم قرار بگیرند ، قطر بیرون را یکسان نگه داشتند. اما لوله های نازک تر با همان قطر بیرونی اکنون به این معنی بودند که این لوله های جدید دیگر هیچ کجا 1/2 "نیستند. بنابراین ، چه کسی باید آنها را بخوانید تا همه چیز در صنعت همچنان به نرمی کار کند؟ آنها از همان قرارداد نامگذاری استفاده کردند ، فقط برای اینکه چیزها را حفظ کنند کم و بیش سازگار است. نتیجه؟ اندازه های لوله اکنون بیشتر یک اسم است تا یک اصطلاح توصیفی. در واقع ، اصطلاح "اسمی" که یکی از راه های تعیین اندازه لوله است ، به معنی "تقریبی" است.
